Ik stond er nooit bij stil dat ik mantelzorger ben

Veel mantelzorgers beseffen niet dat ze mantelzorger zijn. Daardoor weten ze vaak niet welke hulp en ondersteuning er voor hen beschikbaar is. Ook Norma kwam er pas later achter. Ze zorgt voor een ziek familielid. “Ik stond er nooit bij stil dat ik mantelzorger ben. Voor mij was het gewoon iets wat je doet voor je familie,” vertelt Norma.

Norma’s familielid heeft last van verschillende klachten. “Haar gezondheid gaat steeds verder achteruit. Ze is angstig, blijft meestal thuis en kan bijna niks zelfstandig doen,” legt Norma uit. “Ze heeft een belangrijke ondersteuner, maar die heeft haar tijd ook nodig voor andere bezigheden. Daarom spring ik regelmatig bij.” 

Het voelt als iets vanzelfsprekends 

Norma helpt vooral met praktische dingen en daar is ze vaak druk mee. Vandaag begeleidt ze haar familielid naar een afspraak met een medisch specialist in het ziekenhuis. Of ze doet de boodschappen en gaat langs de apotheek. “Ze is te meestal te zwak om mee te gaan, dus dan doe ik het alleen. Het voelt als iets vanzelfsprekends. Je laat je familie toch niet in de steek?”

De juiste hulp vinden 

Dat mantelzorg zwaar kan zijn, merkt Norma zeker. “Ik voel me soms machteloos. Je wilt meer doen, maar je weet niet hoe of je hebt de middelen niet.” Het was een puzzel voor Norma om de juiste hulp te vinden. “Er zijn zoveel instanties, maar hoe weet je bij wie je moet aankloppen? Dat maakt het extra ingewikkeld.” Norma’s zorg verschilt per week. Soms ben ik er uren mee bezig, soms maar even. Maar je moet altijd flexibel zijn, en dat kan lastig zijn als je ook je eigen plannen hebt.”

Erkenning als mantelzorger

Zoals veel anderen besefte Norma pas laat dat ze mantelzorger is. “Ik zag zorgen voor een ander iets wat je gewoon voor iemand doet. Nu begrijp ik dat het meer is dan dat, en dat er veel ondersteuning voor mantelzorgers is.” Inmiddels krijgt Norma’s familielid twee keer per week thuiszorg. “Maar omdat ze zo angstig is accepteert ze hulp van buitenaf niet zo makkelijk. Het blijft gecompliceerd.”

Baat bij een helpende hand

“Meestal red ik me wel, hoewel ik door mijn eigen gezondheid ook wat beperkingen heb. Ik probeer mijn leven in balans te houden door tijd vrij te maken voor mijn hobby’s, zoals lezen en muziek luisteren. Maar ik kan me heel goed voorstellen dat anderen veel baat hebben bij een helpende hand.” 

Lichtpuntjes zijn er ook

Leuke momenten met Norma’s familielid zijn schaars. “Een spelletje of een wandeling zit er niet in. Daar is ze te zwak voor.” Toch ziet Norma ook lichtpuntjes. “Bijvoorbeeld als ik boodschappen breng. Zo’n moment is een kans om even contact te maken.” Norma onderstreept hoe belangrijk het is om jezelf niet weg te cijferen. “Ik maak tijd voor mezelf en zorg dat ik niet alles alleen hoef aan te pakken. Ik doe veel samen met mijn zus, dat scheelt flink.”

Oproep aan andere mantelzorgers

Norma heeft veel respect voor mantelzorgers. “Het is een verantwoordelijkheid die je op je neemt uit liefde, maar je zorg verdient wel meer erkenning. Mantelzorgers doen zoveel, vaak zonder dat iemand het ziet. Ik wil ze meegeven dat het belangrijk is om jezelf niet voorbij te lopen. Zoek hulp als het nodig is en deel je ervaringen met anderen. Dat helpt echt.”